Top
ماهی قرل آلا

ماهی قرل آلا

وضیحات :                      دیجی پروتئین 

 

                    شرح محصول:ماهی قزل الا شکم خالی  بدون ابشش 

                               وزن : وزن ماهی قزل الا متغیر بوده و در اوزان مختلف توزیع  میشود بطور مثال L7 /L8/ L9 ,....

                         ]چیدمان : نوع چیدمان در عکسهای گالری مجود میباشد و حدودا از 15  الی 25 عدد نسبت به وزن هر ماهی متغییر میباشد 

                     تاریخ مصرف: از زمان صید تا انقضای محصول 9 ماه میباشد که در روی کارتن مکان و زمان بسته بندی درج گردیده است 

                  نوع بسته بندی:به صورت کارتنی و وکیوم داخل استرجهای مخصوص و هرکارتن با تسمه یا چسب و یا شلینگ شده میباشد 

 

توضیحات محصولات دیجی پروتئین:

نام محصول:
تاریخ محصول:
مواردمصرف :
بسته بندی :
حداقل سفارش:
ویژگی های مثبت:
ویژگی های منفی:
شرح محصول:

روش ارسال محصول:


 

آموزش بهداشت ماهی و آشنایی با بیماری های ماهی

تاریخ : ۱۷ شهریور ۱۳۹۴ | ۱۲:۰۰:۰۰ | 

  بهداشت و بیماری های ماهی
سلامت ماهیان پرورشی از شروع تا انتهای دوره پرورش برای انجام یک دوره پرورش موفق ، لازم و ضروری است. شایع شدن هر نوع بیماری ، می تواند باعث بروز خسارت جبران ناپذیر به پرورش دهنده گردد. سهل انگاری در هر یک از مراحل پرورش می تواند باعث بروز مشکلات فراوانی شود. به این ترتیب در زمان خرید بچه ماهی نورس ، آماده سازی حوضچه ها، حمل و نقل بچه ماهی ها، استفاده از منبع آبی، خریداری در نگهداری غذا، نگهداری ماهی ها، صید و عرضه به بازار باید نکات بهداشتی را رعایت نمود.

در بهداشت و درمان بیماری های ماهی، پیشگیری مهم تر از درمان است. چون مداوای ماهیان بیمار، کاری بسیار مشکل بوده و در بیشتر مواقع امکان پذیر نمی باشد. زیرا اغلب بیماری های ماهی نشانه های ظاهری مشابه دارند که تشخیص نوع بیماری را مشکل می سازد. بنابراین مهم ترین کاری که می توان در بهداشت ماهی انجام داد پیشگیری از بیماری است. همچنین باید از ورود آلودگی و عوامل بیماری زا به مزارع پرورش جلوگیری نمود.

 شناگری ماهیان

در صورتی که استخر از لحاظ مهندسی به طور صحیح طراحی و ساخته شده باشد و آب در آن به طورصحیح جابجا و تعویض شود بخش اعظم ماهیان تقریباً به طور یکسان در استخر پراکنده بوده و به صورت دسته جات کوچک شنا می کنند و در لایه های مختلف ستون آب قرار دارند. تجمع ماهیان در ورودی و یا خروجی، حاشیه های استخر و یا بخش خاصی از استخر به نحوی که بخش های دیگر فاقد ماهی باشد حاکی از ناصحیح بودن طراحی و ساخت استخر و یا تعویض نادرست آب و بالاخره بروز علایم اولیه بیماری های عفونی و یا غیرعفونی می باشد. وجود ماهیان با شنای غیرعادی، شنا در حول محور طولی فرضی و یا محور طولی خودشان، چرخش ماهیان، سقوط به طرف کف استخر و یا جهش به سمت سطح استخر باید توجه قرار گرفته و پیگیری شود. برای این منظور، بهتر است به وسیله یک دوربین از فاصله ای نسبتاً وضعیت شناگری ماهیان مورد بررسی قرار گیرد.

 اشتهای ماهیان

اشتها یکی از شاخص های مهم در ارزیابی سلامت ماهیان است. کاهش اشتها یکی از اولین علائم بروز یک بیماری می باشد. متعاقب آن قطع اشتها غالباً با بروز علائم تشریحی، با بروز یک بیماری همه گیر همراه است. کارشناسانی که ماهیان را از لحاظ بهداشتی، مستمراً زیر نظر دارند به خوبی با این نوع واکنش ماهیان آشنایی داشته و هر گونه حالت غیرعادی را به سرعت تشخیص می دهند.

به این نکته نیز باید توجه داشت که اشتهای ماهیان نظیر همه عکس العمل های زیستی آنها بستگی تام به درجه حرارت آب دارد و کاهش اشتهای ناشی از کاهش درجه حرارت آب نباید با حالت مریضی آن اشتباه شود.

 ظاهر ماهیان

ماهیان سالم دارای پوستی درخشنده و چشمانی سالم، رنگ طبیعی و باله هایی طبیعی می باشند. ماهیان بیمار ممکن است یک یا تعدادی از حالات غیرعادی را در اندام های فوق الذکر نشان دهند.

یکی از اولین علائم بیماری در ماهیان، تغییر رنگ و سیاه شدن آنهاست. در ماهیان بیمار، پوست درخشنده ماهیان که همانند یک آینه منعکس کننده وضعیت سلامت داخلی آنهاست کم کم کدر شده و سیاه می شود. چشم ها که به طور طبیعی در ماهیان سالم، مماس با پوست سر قرار دارند به حالت بیرون زده درمی آید که ممکن است یک طرفی و یا دو طرفی باشد. این وضعیت غالباً با تهاجم ماهیان دیگر به چشم های بیرون زده ماهیان و زخم شدن آنها همراه می گردد که باعث تشدید عارضه خواهد شد. باله ها به دلایل مختلف ممکن است تغییر شکل یافته و پوسیده شوند و حرکات شناگری ماهی دچار اختلال شود. در برخی شرایط، پوسیدگی باله دمی در حدی پیشرفت می کند که به ساقه دمی می رسد.

 ظهور علائم بیماری

ماهیان سالم در بررسی های تشریحی، پوستی سالم و شفاف دارند و وضعیت چشم ها، آبشش و باله ها و اندام های داخلی مانند کبد کاملاً طبیعی است.

همانطور که ذکر شد اولین علامت در یک همه گیری در جمعیت ماهیان قزل آلا، کم اشتهایی است که نهایتاً با پیشرفت بیماری به بی اشتهایی منجر می شود. تغییرات رنگ پوست . گرایش آن به کدورت نیز جزء اولین علائم بروز بیماری در این ماهیان است. در پوست، انگل های تک یاخته ای مانند ایکتیوفیتریوس با ایجاد بیماری لکه سفید با چشم غیرمسلح قابل تشخیص هستند و در صورت وجود عفونت ناشی از سایر تک یاختگان مانند تریکودینا و شیلودونلا، علاوه بر آن که فلس ها در برخی قسمت ها می ریزند موکوس غلیظی نیز در سطح بدن ماهیان مشاهده می شود. انگل های سخت پوست مانند لرنئا و آرگولوس نیز با چشم غیرمسلح در سطح بدن ماهیان قابل تشخیص هستند.

عفونت های میکروبی نیز با ایجاد زخم های عمیق و وسیع در پوست که با خونریزی توأم است خود را نشان می دهند.

پوسیدگی باله ها جزو شایع ترین بیماری های ناشی از سوء تغذیه مانند کمبود چربی ها در غذا، کمبود پروتئین ها در غذا و مسمومیت های غذایی، عفونت های انگلی تک یاخته ای و کرم های ژیروداکتیلوس و بالاخره عفونت های مزمن میکروبی است. در برخی شرایط، پوسیدگی باله ها در ناحیه دمی به حدی پیشرفت می کند که به ساقه دمی رسیده و باعث مرگ ماهیان می شود.

در بعضی بیماری های غیرعفونی مانند عارضه حباب گازی، عفونت انگلی دیپلوستومیازیس، بیماری عفونی میکروبی و ویروسی چشم، عوارض متعددی ظاهر می شوند. بیرون زدگی چشم به دلیل عارضه حباب گازی و کدورت آن به دلیل انگل دیپلوستوموم از شایع ترین آنهاست.

در اکثر بیماری های عفونی نیز چشم ماهی به صورت یک طرفه یا دو طرفه بیرون می زند (اگزوفتالمی) که ممکن است مورد هجوم ماهیان دیگر قرار گرفته و به طور کلی از جا کنده شود.

به دلیل سطح وسیع آبشش­ها که در ماهیان قزل­آلا برای هر گرم از وزن ماهی به یک سانتیمترمربع می رسد و مرز بسیار ظریف آن با آب، این عضو در معرض هجوم بسیاری از عوامل بیماری زای مختلف قرار می­گیرد.

انگل های تک یاخته ای و کرم های داکتیلوژیروس و ژیروداکتیلوس ، در آبشش به خوبی رشد و تکثیر نموده و باعث ایجاد اختلال در وظیفه اصلی این عضو که تبادل گاز و اخذ اکسیژن و ایجاد تعادل اسمزی می باشد می گردند. انواع مسمومیت ها و سوءتغذیه ها مانند لیپوئیدوز، باعث کم رنگ شدن آبشش شده و قارچ هایی مانند ساپرولگنیا باعث تخریب بافت آن می شوند. عوامل میکروبی و ویروسی نیز به دلیل ایجاد کم خونی، باعث روشن شدن رنگ آبشش می شوند. در حفره بطنی ماهیان قزل آلا، اندام هایی مانند کبد، کیسه هوایی، کلیه و طحال بیشتر مورد هجوم عوامل بیماری زا قرار می گیرند.

در زمانی که میزان سبوس یا مواد دارای فیبر در غذا بیش از حد نرمال باشد ممکن است منجر به انسداد مجرای ارتباطی حلق و کیسه هوایی شده باعث تورم کیسه هوایی و شناور شدن ماهیان در سطح آب گردد. عفونت های میکروبی، غالباً کلیه را مورد هجوم قرار داده و وجود نقص در فعالیت این عضو و عدم تعادل اسمزی، باعث مرگ ماهیان می رود در برخی عوارض کلیوی، مواد پلاسمایی از عروق باریک کلیه به داخل محوطه بطنی نفوذ نموده و شکم را متورم می کند. چنین وضعیتی غالباً به دلیل عفونت های میکروبی و ویروسی رخ می دهد.

کبد در ماهیان قزل آلا حساسیت ویژه ای به عوامل سوءتغذیه و مسمومیت ها دارد. در بیماری لیپوئیدوز، کبد بزرگ و زرد رنگ می شود و در صورتی که قطعه ای از آن را به داخل آب بیندازیم به دلیل تجمع چربی و سبک شدت آن، در سطح آب شناور می ماند در حالی که کبد ماهیان سالم، به عمق آب فرو می رود. در بیماری آفلاتوکسینوزیس، به دلیل حضور سم آفلاتوکسین در غذا، عوارضی مانند هپاتوما در کبد به ظهور رسیده و فعالیت طبیعی آن را مختل می نماید.

 داروها : 1. سولفات مس (5H2O . CuSO4)

از این ماده برای درمان عفونت سطحی نظیر عفونت های انگلی و باکتریایی خارجی ، پوسیدگی میکسوباکتریایی باله و بیماری ساقه دمی استفاده می شود.

سمیت این ماده شیمیایی در آب هایی که میزان نمک محلول آنها پایین است افزایش می یابد و آبهایی که میزان سختی یا مقدار کلسیم موجود در واحد حجم آب نامشخص است نباید مورد استفاده قرار گیرند.

در استفاده سولفات مس در آب های سخت (بالاتر از ppm بصورت CaCo3 )، 500 ppm (یک میلی گرم در 2000 لیتر) و به روش غوطه ورکردن ماهی ( Dip ) می باشد.

در صورتی که قصد تجویز این دارو را به روش شستشو داشته باشیم (در استخرهای بتونی دراز)، سختی آب باید حداقل 50 ppm باشد زیرا در سختی کمتر از 50، سمیت سولفات مس بسیار بالا خواهد بود.

 داروها :2. فرمالین

این ماده برای درمان عفونت های انگلی سطحی آبشش ها و پوست، بی نهایت مفید می باشد حاوی 40 درصد ماده مؤثر فرمالدئید است و در اثر ماندن ، به پارافرمالدئید تبدیل می شود که به صورت رسوب سفید رنگی در ته بطری به چشم می خورد و برای ماهی بسیار سمی است.

استفاده از این دارو باید با دقت بسیار زیاد انجام شود. قبل از انجام درمان، باید وجود انگل را با انجام بررسی آزمایشگاهی اثبات نموده و قبل از تکرار درمان نیز این کار باید انجام شود (بویسله بررسی آبشش های ماهیان بیمار)

فرمالین باعث کاهش اکسیژن آب می شود (اکسیژن محلول آب) و این خاصیت در مدت 24 ساعت بعد از افزودن آن به آب استخر، به حداکثر می رسد. در نتیجه، باید ترتیبی اتخاذ نمود که قبل از این مدت، فرمالین از آب استخر حذف شود.

میزان مصرف فرمالین در تجویز بصورت حمام دادن، 200 ppm و در حالتی که درجه حرارت آب بالا ( میزان اکسیژن محلول آب پایین) باشد غلظت 167ppm این ماده شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد. در استخرهای خاکی پرورش قزل آلا، بهتر است از ترکیب دو روش شستشو و حمام دادن برای درمان ماهیان بیمار استفاده شود.

 داروها : 3. مالاشیت گرین

این ماده جامد بلورین است که در آب حل می شود و ایجاد یک محلول سبز رنگ می کند. تهیه و آماده کردن مالاشیت گرین مورد نیاز به صورت عادی از روی (Zinc) برای ممانعت از ایجاد حالت مسمومیت با فلز روی بسیار مهم است. ایندارو در درمان عفونت های قارچی، به ویژه ساپرولگنیا بسیار مفید است. این ماده شیمیایی کاربرد زیادی در درمان بیماری ویروسی لکه سفید دارد. دز دارو در تجویز به صورت غوطه ور کردن (Dip)، یک به 15000 برای مدت حداکثر 30 ثانیه یا یک به 500000 به مدت یک ساعت برای بچه ماهی نورس و انگشت قدها و یک به 1000000 (1ppm) برای مدت یک ساعت در ماهیان بالغ است.

تجویز این دارو در استخرهای خاکی و با روش شستشو با دز یک به 200000 است. باری ممانعت از قارچ زدگی تخم قزل­آلا نیز دز یک به 500000 برای مدت یک ساعت توصیه می شود.

 داروها : 4. مازوتن ( تری کلروفن )

این دارو بر علیه سخت پوستان انگلی خارجی ماهی نظیر شپش ماهی و کرم های قلابدار و زالوها بسیار مؤثر مفید است. روش روش تجویز این دارو، اسپری کردن در سطح استخر و افزودن به آب ورودی استخر است و غلظت استفاده از آن، 25/0 ppm می باشد. این ماده باید به طور یکنواخت در سطح استخر پخش شود. مصرف این دارو دوبار و به فاصله یک هفته از هم صورت می گیرد.

بدیهی است به دلیل جریان مستمر آب در استخرهای قزل آلا، این ماده باید به روش حمام استفاده شود. به نحوی که در طول مدت 5 روز، غلظت 25/0 ppm در جریان آب ریخته شود.

 داروها : 5. پرمنگنات پتاسیم

در شرایطی که کمبود اکسیژن محلول در آب وجود دارد می توان با استفاده از این ماده شیمیایی، اکسیژن مصرف شده به وسیله فعالیت های زیستی آب را کاهش داد (مثلاً بعد از انجام درمان ماهی ها توسط فرمالین در استخرهای فوق متراکم در اواسط تابستان استفاده می شود).

در مواقع نصب هواده، پمپ ها و غیره، افزودن پرمنگنات پتاسیم به غلظت 1 ppm تا 2  ppm یک اقدام ضمنی مفید می باشد.

در هر صورت، مصرف این ماده از طرف دیگر باعث کاهش اکسیژن محلول در آب می گردد و در زمان استفاده از آن، بهتر است که از پمپ های هواده برای جبران اکسیژن مصرفی استفاده شود.

 داروها : 6. اکسی تتراسیکلین

از بین آنتی بیوتیکها، احتمالاً اکسی تتراسیکلین، آنتی بیوتیک انتخابی و مؤثرترین و متداول ترین دارو برای درمان سپتی سمی های حاد نظیر ویبریوزیس می باشد. میزان پیشنهادی مصرف دارو بر اساس 5/7 گرم داروی مؤثر به ازای هر 100 کیلوگرم توده زنده ماهی موجود به همراه غذای روزانه به مدت 15 روز می باشد.

 داروها : 7. سولفات مرازین

بهترین و مؤثرترین دارو بر علیه باکتریایی است بچز در مناطقی که باکتری های بیماری زای ماهی، در برابر این دارو مقاوم شده اند. میزان پیشنهادی دارو در روز اول 22 گرم به ازای هر صد کیلوگرم توده زنده موجود ماهی است و در روزهای بعد، مقدار 11 گرم به ازای هر صد کیلو ماهی و طول درمان 3 روز توصیه می شود. باید توجه داشت که قبل از انتخاب آنتی بیوتیک و یا سولفامید، بوسیله تست آنتی بیوگرام در آزمایشگاه های تخصصی نوع دارو را انتخاب کنیم.

 داروها : 8. نیکلوزوماید

از این دارو برای درمان ابتلاء ماهی به کرم های پهن استفاده می شود. میزان مصرف آن یک گرم به ازای هر کیلو توده زنده ماهی در روز و به مدت 6 روز می باشد (به صورت پلت به ماهی خورانده می شود). همچنین میزان مصرف روزانه آن به همراه غذا، 10000 ppm برای مدت 3 روز می باشد. به دلیل احتمال برگشت بیماری که در فاصله یک ماه بعد از تجویز این دارو وجود دارد لازم است که در روز سوم دارو درمانی، سمپاشی به وسیله سم تری کلروقن با غلظت 25/0 ppm انجام شود

 داروها : 9. نمک طعام

برای درمان ابتلا به قارچ زدگی، انگل های تک یاخته ای آب شیرین و کرم های انگلی سطحی ماهی، مونوژنها و زالوها و سخت پوستان، در ماهی بکار می رود. میزان مصرف آن شامل 10-15 ppt در آب حاوی ماهی برای حمام کوتاه مدت برای 20 دقیقه و 25 ppt برای حمام دادن به مدت 10-15 دقیقه و 30 ppt برای غوطه ور کردن ماهی در محلول نمک به مدت 5-10 دقیقه تا یک ساعت می باشد. برای حل کردن نمک طعام در آب و تهیه محلول آن، هیچگاه از ظروف گالوانیزه استفاده نکنید. فرم تجارتی آن در بازار شامل قرص و کریستال می باشد.

 داروها : 10. متین بلو

این دارو بر علیه قارچ زدگی، تخم تک یاخته های خارجی و نرماتودهای مونوژن به کار می رود و دارای نتیجه بسیار مؤثری برای درمان آلودگی ماهی به این انگل ها می باشد. میزان مصرف آن 1-3 ppm برای مدت 3-5 روز می باشد. جذب آن از طریق پوست ماهی انجام می شود. تا زمانی که رنگ آب، آبی باقی بماند تأثیر این دارو ادامه خواهد داشت. این دارو به صورت قرص یا محلول تجارتی در دسترس می باشد.

 داروها : 11. ام اس 222 (MS-222)

معروف ترین داروی بی هوشی جهت آزاد ماهیان می باشد که به صورت پودر سفید رنگ در بازار موجود بوده و نام اصلی و مؤثر آن، متان تری کائین سولفونات است. برای بی حسی ماهیان به مدت حدوداً 5 دقیقه، دز 400-80 ppm توصیه می گردد. زمان بازگشت در حدود 5 دقیقه بوده و با افزایش درجه حرارت آب، این مدت تقلیل می یابد.

 

 


بزودی

دیجی پروتئین   

 اصول و موازین بهداشتی نگهداری و حمل و نقل گوشت قرمز   

در کشتارگاه لاشه‌های گوشت پس از بازرسی و تأیید سلامت توسط دامپزشک، بنا بر سیاست‌های نگهداری، توزیع و بازار مسیرهای ذیل را طی کنند:

به تونل سرد 15+ درجه سانتی‌گراد منتقل می‌شوند تا مرحلة جمود نعشی (1) را طی نمایند و سپس لاشه‌ها را به تونل انجماد برده و در دمای 35- درجه سانتی‌گراد منجمد می‌کنند. لاشه‌های گوسفند به صورت کامـــــــل و لاشه‌های گاو به صـــــورت لاشه  و یا  پس از انجماد با پلاستیک (پلی‌اتیلن) پوشانده (2) و توسط کامیون‌های یخچال‌دار به مراکز فـــــــــــــروش و یا سردخانه‌هــای مخصوص نگهداری گوشت منجمد منتقل می‌کنند.

گاهی لاشه‌های گوشت بدون این که راهی تونل انجماد شوند، به صورت غیر منجمد (گوشت تازه) توسط کامیون‌های مخصوص حمل گوشت اصطلاحاً به صورت گوشت گرم به خرده فروشی‌ها و مراکز مصرف منتقل می‌شوند. دمای داخل کانتینر این کامیون‌ها می‌بایست برای حمل گوشت‌های تازه و گرم تا حداکثر 7 درجه سانتی‌گراد باشد (1) انتخاب دما‌های مذکور برای داخل کانتینر بستگی به مسافت کشتارگاه تا مراکز توزیع و مصرف و دمای محیط دارد. یعنی با افزایش دمای محیط و طول مسیر، دمای کانتینر باید کاهش بیشتری پیدا کند (1،2).

روش دیگر توزیع گوشت، توزیع آن به صورت تازه و قطعه‌بندی شده می‌باشد. در این حالت، لاشه‌های گوشت را قطعه‌بندی کرده و پس از استخوان گیری (3) در سالن مخصوص، قطعات گوشت ران، سر دست، قلوه‌گاه و ... را به طور مجزا در ظروف 1 تا 2 کیلوگرمی بسته‌بندی کرده و در دمای 1- تا 2 درجه سانتی‌گراد به فروشگاه‌ها و دیگر مراکز فروش و مصرف منتقل می‌کنند. این بسته‌‌ها باید در سبدهای بزرگ پلاستیکی قرار گیرند تا به پوشش آن‌ها آسیبی وارد نشود و حمل و نقل و بارگیری و تخلیه آن‌ها در محل بارگیری و تخلیه به آسانی صورت گیرد. در صورتی که دمای حمل و نقل و نگهداری این گوشت‌ها 1- تا 1+ باشد مدت نگهداری به 15 روز نیز می‌رسد. این مدت برای گوشت چرخ کرده 5 تا 7 روز می‌باشد (3،2).

روش دیگر توزیع گوشت این است که پس از قطعه‌بندی و استخوان‌گیری قطعات گوشت در داخل پوشش پلاستیکی که آن هم در داخل کارتن (به عنوان بسته‌بندی ثانویه) قرار گرفته، جای داده می‌شود. پس از آن کارتن‌های حاوی گوشت در تونل انجماد قرار گرفته و محتویات آن منجمد می‌شوند. پس از انجماد گوشت‌های کارتنی توسط کامیون‌های یخچال‌دار در دمای 20- یا 18- به مراکز نگهداری، فروش و مصرف حمل می‌شوند. برای انجماد گوشت‌های کارتن شده روش مناسب استفاده از صفحات سرد کننده می‌باشد که در آن میزان تماس صفحات و ضریب انتقال حرارت در صفحات فلزی سرد کننده بسیار بیشتر از جریان هوای سرد می‌باشد.

گاهی ممکن است لاشه‌های گوشت در سالن مجاور کشتارگاه قطعه‌بندی و بسته‌بندی نشده و به مراکز دیگری منتقل و سپس عملیات استخوان‌گیری، بسته‌بندی و انجماد بر روی گوشت صورت گیرد. در این صورت تا حد امکان باید کامیون‌های مخصوص حمل گوشت از پایین‌ترین دمـا (1- درجه سانتی‌گراد) برای حمل لاشه‌های گوشت تازه استفاده کنند.

وسایل حمل و نقل گوشت

در تجارت (خارجی و داخلی) و به شکل صنعتی و امور پشتیبانی نیروهای مسلح کشورها غالباً ، از گوشت منجمد استفاده می‌کنند و در صورتی که مسافت کم باشد و در صورت پیش‌بینی تجهیزات مناسب برای امور فوق، از گوشت غیر منجمد نیز استفاده می‌شود. در هر دو صورت، وسایل حمل و نقل باید مجهز به سردخانه‌های دارای تجهیزات کنترلی دما و رطوبت باشند. معمولاً برای حمل و نقل گوشت از کامیون‌های کانتینردار مجهز به دستگاه‌های سرد کننده که تا 30- درجه سانتی‌گراد قدرت سردکنندگی دارند، استفاده می‌شود. اما عملاً دستگاه را روی دمای 20- درجه تنظیم می‌کنند. به تناسب وضعیت جغرافیایی، مسافت و امکانات موجود از وسایلی مانند هواپیما، کشتی و قطار نیز استفاده می‌شود. کشتی‌های تجاری مخصوص، دارای امکانات تولید برق برای روشن نگهداشتن دستگاه سرد کننده بوده و مجهز به سردخانه می‌باشند. قطار مخصوص حمل مواد منجمد در واقع مجهز به واگن‌های سردخانه‌ای است که مواد غذایی منجمد و غیر منجمد برای حمل، در این واگن‌ها قرار می‌گیرند. اما هواپیماهای مخصوص ترابری در حقیقت فاقد سردخانه هستند و برای انتقال سریع مواد غذایی منجمد و سرد در مدت زمان کوتاه در مواقعی که استفاده از امکانات دیگر یا مقرون به صرفه نیست و یا خیلی طولانی می‌شود، استفاده می‌گردد. مثلاً انتقال گوشت از مرکز کشور (تهران) به جزیره کیش. البته این کار اگر با دقت و سرعت انجام نشود حتماً به کیفیت گوشت آسیب وارد می‌سازد.

تأثیر حمل و نقل بر کیفیت گوشت

در حمل و نقل گوشت تازه اگر دما و رطوبت نسبی فضای کانتینر کنترل شود، آسیبی به کیفیت گوشت وارد نمی‌شود. با توجه به محدودیت زمانی برای حمل و نقل گوشت تازه به دلیل فساد پذیری این مادة غذایی، اقدامات ذیل کمک زیادی در پیشگیری از کاهش کیفیت گوشت خواهد کرد:

  • 1. استفاده از دمای 1- درجه سانتی‌گراد یعنی حداقل دمای ممکن برای گوشت تازه.
  • 2. استفاده از پارچه آستری، که اصطلاحاً به آن کفن هم می‌گویند و یا پوشش پلاستیکی (از جنس پلی‌اتیلن) برای حفظ رطوبت گوشت و جلوگیری از خشک شدن و چروکیدگی (1) سطح گوشت.
  • 3. مجهز بودن کانتینر به چنگک و ریل مخصوص برای آویزان کردن لاشه‌های گوشت و انباشته نکردن لاشه‌ها بر روی هم. در غیر این صورت در بین لاشه‌های گوشتی که روی هم انباشته شده‌اند، هوای سرد جریان پیدا نکرده و شرایط برای رشد و تکثیر میکروارگانیسم‌های سطحی گوشت فراهم می‌گردد.
  • 4. برای گوشت‌های بسته‌بندی شده در کارتن و ظروف 1 تا 2 کیلوگرمی که در سبد قرار می‌گیرند، به چنگک نیازی نیست ولی استفاده از پالت برای جریان یافتن هوای سرد در زیر محموله لازم است. در صورتی که لاشه‌های گوشت منجمد باشند، دمای کانتینر باید 20- درجه سانتی‌گراد و لاشه‌ها باید با پوشش پلاستیکی محافظت شوند. نداشتن پوشش موجب چسبیدن لاشه‌ها به یکدیگر شده و جداسازی آن‌ها از یکدیگر مشکلات فراوانی را به وجود می‌آورد. این پوشش‌ها علاوه بر حفظ رطوبت و جلوگیری از چسبندگی لاشه‌ها موجب پیشگیری از آلودگی ثانویه نیز می‌گردد. تأمین رطوبت نسبی مناسب در حفظ وزن و جلوگیری از افت وزنی مؤثر است.

در صورتی که قطعات گوشت به صورت بسته‌بندی شده در کارتن حمل ‌شوند، می‌بایست بسته‌ها روی پالت چیده شوند. یعنی کف کانتینر تماماً از پالت پوشیده شــود.

 

این عمل دارای چند مزیّت است؛ اول این که هوای سرد در زیر کارتن‌ها جریان پیدا می‌کند و دوم پالت‌ها امکان جابه‌جایی محموله را توسط لیفتراک میّسر می‌سازند. در نتیجه سرعت جابه‌جایی کالا از کامیون به سردخانه و بالعکس افزایش پیدا کرده و مدت زمان ارتباط گوشت منجمد با محیط گرم بیرون کاهش پیدا می‌کند.

در هر یک از حالت‌های فوق نظافت و ضدعفونی کردن داخل کانتینر و حفظ دمای داخل کانتینر از اقدامات مهم بهداشتی است. ضمناً از گذاشتن هر گونه وسیله‌ای که تمیز نیست و ضد عفونی نشده است، در داخل کانتینر و در کنار محموله باید اجتناب کرد. در شکل 1 یکی از موارد تخلف از دستورات بهداشتی را مشاهده می‌کنیم. هم‌چنین در حمل گوشت منجمد باید از تغییرات دما (مخصوصاً افزایش دما) با تنظیم و کنترل صحیح دستگاه سرد کننده باید جلوگیری نمود. در تجربه‌ای توسط کارشناسان هندی که بر روی گوشت‌های گوسفند بسته‌بندی شده در کارتن انجام گرفت، مشخص شد که در هنگام انتقال گوشت توسط هواپیما از بمبئی به یکی از جزایر متعلق به هندوستان که در آن نیروهای نظامی باید پشتیبانی می‌شدند، گوشت‌های منجمد دچار رفع انجماد (1) شده و مجدداً آن‌ها را منجمــد

 

می‌کردند. تأثیر تکرار انجماد بر بار میکروبی گوشت مورد تحقیق قرار گرفت. نتیجه تحقیق این بود که تعداد بار میکروبی در رفع انجماد اول افزایش و در صورت تکرار انجماد تعداد میکروب‌ها کمتر افزایش پیدا کرد.

اما گوشت به لحاظ ظاهری دارای کیفیت مناسبی نبوده و میزان خونابه (2) حاصل از این انجماد و رفع انجماد بیشتر می‌شد (4). بدیهی است، با توجه به این که خونابه حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین و املاح محلول در آب می‌باشد که از گوشت خارج شده است و قسمتی از ارزش گوشت (ارزش غذایی و ریالی) به این مواد مغذی بستگی دارد، این روش حمل و نقل برای گوشت منجمد توصیه نمی‌گردد. در مجموع در طول زمان حمل گوشت دمای داخل کانتینر باید ثابت باشد. برای کنترل دما در طول مدت زمان حمل و نقل، دستگاه‌هایی ساخته شده است که می‌تواند تغییرات دما را از یک ثانیه تا 24 ساعت ثبت کند (شکل 2) با نصب این دستگاه کوچک که خصوصیات آن در ذیل آمده است، دمای یخچال وسیله حمل و نقل در مدت 24 ساعت ثبت می‌گردد و رانندگان کامیون‌ها دیگر نمی‌توانند به خاطر راحت شدن از صدای دستگاه سرد کننده آن را در بین راه خاموش کنند.

 دیجی پروتئین

مقدار مواد مغذی در 100 گرم

  • تریپتوفان 33.0 میلی گرم
  • سلنیوم 57.55 میکرو گرم
  • ویتامین B12 97.3 میکرو گرم
  • پروتئین 82.29 گرم
  • ویتامین B6 52.0 گرم
  • فسفر 93.227 گرم
  • پتاسیم 95.591 میلی گرم
  • امگا3 36.0 گرم

نظرات کاربران

نظر بدهید