فروشگاه اینترنتی دیجی پروتئین

دیدگاه طب سنتی درباره روغن دنبه

 

از دیدگاه بوعلی سینا و حکمای ما اگر فاعل یعنی بدن و سیستم بدنی به خوبی قوی باشد که بتواند اثرات روغن حاصل از دنبه گوسفند را حل کند یا اینکه بدن قوی باشد یا فرد مزاج خیلی گرمی داشته باشد که بتواند دنبه را حل کند یا اینکه فرد کارهای سنگین و فعالیت‌های سنگین مانند کشاورزی کند در این موارد خوردن روغن دنبه نیز خوب است. روغن دنبه  در قدیم طرفداران زیادی داشته ؛ به طوریکه تا چند دهه پیش دنبه از گوشت گران‌تر بوده است و ارزش بیشتری برای آن قائل بودند. دنبه در دستورات دارویی نیز به عنوان ضد افسردگی مطرح است وباعث لاغری، آرامش اعصاب و زیبایی صورت می‌شود. درطب سنتی طبیعت غذاها به سرد و گرم تقسیم می‌شود و طبیعت انسان با مواد غذایی گرم سازگار است. اطبای قدیم معتقد بودند روغنی که طبیعت آن سرد است برای مصارف صنعتی مفید است و روغنی که طبیعت آن گرم است برای مصرف انسان. روغن دنبه دارای طبیعت گرم است که برای بدن مفید است برخلاف روغن‌های صنعتی که به روغن نباتی (مایع وجامد) معروفند نه تنها چاق کننده نیست بلکه خاصیت لاغر کننده دارد.

 

قدیم در بسیاری از روستاها دیده می‌شد که فرد ۱۰۰ سال عمر دارد ولی به راحتی روغن دنبه مصرف می‌کند و هیچ مشکلی برایش ایجاد نمی‌شود چرا که با انجام کارهای سنگین دنبه را به خوبی هضم می‌کند و در برخی موارد کمی مرزه یا آویشن همراه آن می‌خورند که اثرات آن را بهتر می‌کند.  اگر کسی فعالیت بدنی مناسب ندارد و بی‌تحرک است مداومت به خوردن روغن دنبه کند لاین روغن در رگ‌ها رسوب کرده و بیماری بروز پیدا می‌کند. همچنین اگر فرد مزاجش گرم باشد یا فعالیت بدنی مناسب دارد می‌تواند بر چربی دنبه اثر گذاشته و آن را حل کند و این چربی برای بدنش مفید خواهد بود.

 

بسیاری از متخصصان طب سنتی معتقدند اگر روغن دنبه به روش های صحیح تهیه شود، می تواند دارای کمترین مضرات برای بدن باشد. بطور مثال پیاز و ترکیباتی که به دنبه گوسفند اضافه می‌کنند بوی بد دنبه را از بین می‌برد و اصلاحش می‌کند یعنی آن لزوجت و غلظت آن را از بین می‌برد و مانع رسوب آن می‌شود و اگر به این صورت تهیه شود می‌توان مصرف کرد.

 

دیدگاه طب جدید درباره روغن دنبه 

 

بر اساس نظرات برخی متخصصان و اطبای جدید یکی از انواع چربی‌های منعقد شده که به شحم معروفند, دنبه است. چربی‌های منجمد که به‌دلیل کثرت اجزای عرضی به حالت جامد در آمده‌اند, برای تغذیه مناسب نیست. مصرف نابجا و بیش از حد روغن دنبه در افرادی که قوه هاضمه آنان قوی نیست، می‌تواند منجر به آسیب‌های جسمی و روحی شود.  باید دید که چه ماده غذایی کجا و چگونه استفاده می شود اسکیموها هم از روغن دنبه استفاده می‌کنند و عمر طولانی هم دارند اما برای زندگی مدرن این نوع روند غذایی جز افزایش آمار بیماری های قلبی و افزایش کلسترول و فشار خون بالا چیز دیگری به همراه ندارد.

 

تهیه روغن دنبه

 

در روش سنتی برای تهیه این نوع روغن، دنبه را حرارت داده و آب می‌کنند که این باعث افزایش کلسترول در روغن می‌شود که در صورت عدم تحرک کافی در روز توسط مصرف کننده این کلسترول در رگ‌های خونی تجمع و باعث انسداد آن‌ها می‌شود. در روش صحیح از تکنیکی به نام استخراج که در شیمی آلی کاربرد دارد استفاده می‌شود. در این روش کپسول‌های روغنی از داخل دنبه توسط آب بدون حرارت زیاد خارج می‌شود. برای یادگیری روش صحیح تهیه روغن دنبه به مطلب طرز تهیه روغن دنبه مراجعه نمایید.

 

 اصول و موازین بهداشتی نگهداری و حمل و نقل گوشت قرمز   

در کشتارگاه لاشه‌های گوشت پس از بازرسی و تأیید سلامت توسط دامپزشک، بنا بر سیاست‌های نگهداری، توزیع و بازار مسیرهای ذیل را طی کنند:

به تونل سرد 15+ درجه سانتی‌گراد منتقل می‌شوند تا مرحلة جمود نعشی (1) را طی نمایند و سپس لاشه‌ها را به تونل انجماد برده و در دمای 35- درجه سانتی‌گراد منجمد می‌کنند. لاشه‌های گوسفند به صورت کامـــــــل و لاشه‌های گاو به صـــــورت لاشه  و یا  پس از انجماد با پلاستیک (پلی‌اتیلن) پوشانده (2) و توسط کامیون‌های یخچال‌دار به مراکز فـــــــــــــروش و یا سردخانه‌هــای مخصوص نگهداری گوشت منجمد منتقل می‌کنند.

گاهی لاشه‌های گوشت بدون این که راهی تونل انجماد شوند، به صورت غیر منجمد (گوشت تازه) توسط کامیون‌های مخصوص حمل گوشت اصطلاحاً به صورت گوشت گرم به خرده فروشی‌ها و مراکز مصرف منتقل می‌شوند. دمای داخل کانتینر این کامیون‌ها می‌بایست برای حمل گوشت‌های تازه و گرم تا حداکثر 7 درجه سانتی‌گراد باشد (1) انتخاب دما‌های مذکور برای داخل کانتینر بستگی به مسافت کشتارگاه تا مراکز توزیع و مصرف و دمای محیط دارد. یعنی با افزایش دمای محیط و طول مسیر، دمای کانتینر باید کاهش بیشتری پیدا کند (1،2).

روش دیگر توزیع گوشت، توزیع آن به صورت تازه و قطعه‌بندی شده می‌باشد. در این حالت، لاشه‌های گوشت را قطعه‌بندی کرده و پس از استخوان گیری (3) در سالن مخصوص، قطعات گوشت ران، سر دست، قلوه‌گاه و ... را به طور مجزا در ظروف 1 تا 2 کیلوگرمی بسته‌بندی کرده و در دمای 1- تا 2 درجه سانتی‌گراد به فروشگاه‌ها و دیگر مراکز فروش و مصرف منتقل می‌کنند. این بسته‌‌ها باید در سبدهای بزرگ پلاستیکی قرار گیرند تا به پوشش آن‌ها آسیبی وارد نشود و حمل و نقل و بارگیری و تخلیه آن‌ها در محل بارگیری و تخلیه به آسانی صورت گیرد. در صورتی که دمای حمل و نقل و نگهداری این گوشت‌ها 1- تا 1+ باشد مدت نگهداری به 15 روز نیز می‌رسد. این مدت برای گوشت چرخ کرده 5 تا 7 روز می‌باشد (3،2).

روش دیگر توزیع گوشت این است که پس از قطعه‌بندی و استخوان‌گیری قطعات گوشت در داخل پوشش پلاستیکی که آن هم در داخل کارتن (به عنوان بسته‌بندی ثانویه) قرار گرفته، جای داده می‌شود. پس از آن کارتن‌های حاوی گوشت در تونل انجماد قرار گرفته و محتویات آن منجمد می‌شوند. پس از انجماد گوشت‌های کارتنی توسط کامیون‌های یخچال‌دار در دمای 20- یا 18- به مراکز نگهداری، فروش و مصرف حمل می‌شوند. برای انجماد گوشت‌های کارتن شده روش مناسب استفاده از صفحات سرد کننده می‌باشد که در آن میزان تماس صفحات و ضریب انتقال حرارت در صفحات فلزی سرد کننده بسیار بیشتر از جریان هوای سرد می‌باشد.

گاهی ممکن است لاشه‌های گوشت در سالن مجاور کشتارگاه قطعه‌بندی و بسته‌بندی نشده و به مراکز دیگری منتقل و سپس عملیات استخوان‌گیری، بسته‌بندی و انجماد بر روی گوشت صورت گیرد. در این صورت تا حد امکان باید کامیون‌های مخصوص حمل گوشت از پایین‌ترین دمـا (1- درجه سانتی‌گراد) برای حمل لاشه‌های گوشت تازه استفاده کنند.

وسایل حمل و نقل گوشت

در تجارت (خارجی و داخلی) و به شکل صنعتی و امور پشتیبانی نیروهای مسلح کشورها غالباً ، از گوشت منجمد استفاده می‌کنند و در صورتی که مسافت کم باشد و در صورت پیش‌بینی تجهیزات مناسب برای امور فوق، از گوشت غیر منجمد نیز استفاده می‌شود. در هر دو صورت، وسایل حمل و نقل باید مجهز به سردخانه‌های دارای تجهیزات کنترلی دما و رطوبت باشند. معمولاً برای حمل و نقل گوشت از کامیون‌های کانتینردار مجهز به دستگاه‌های سرد کننده که تا 30- درجه سانتی‌گراد قدرت سردکنندگی دارند، استفاده می‌شود. اما عملاً دستگاه را روی دمای 20- درجه تنظیم می‌کنند. به تناسب وضعیت جغرافیایی، مسافت و امکانات موجود از وسایلی مانند هواپیما، کشتی و قطار نیز استفاده می‌شود. کشتی‌های تجاری مخصوص، دارای امکانات تولید برق برای روشن نگهداشتن دستگاه سرد کننده بوده و مجهز به سردخانه می‌باشند. قطار مخصوص حمل مواد منجمد در واقع مجهز به واگن‌های سردخانه‌ای است که مواد غذایی منجمد و غیر منجمد برای حمل، در این واگن‌ها قرار می‌گیرند. اما هواپیماهای مخصوص ترابری در حقیقت فاقد سردخانه هستند و برای انتقال سریع مواد غذایی منجمد و سرد در مدت زمان کوتاه در مواقعی که استفاده از امکانات دیگر یا مقرون به صرفه نیست و یا خیلی طولانی می‌شود، استفاده می‌گردد. مثلاً انتقال گوشت از مرکز کشور (تهران) به جزیره کیش. البته این کار اگر با دقت و سرعت انجام نشود حتماً به کیفیت گوشت آسیب وارد می‌سازد.

 

مواد اصلی دنبه گوسفند حالت طبیعی

• انرژی ( کالری ) 68
• کربوهیدرات 21
• پروتئین 0
• چربی 100
• آب 15
• فیبر 67
• قند 23
• کلسترول 78

ویتامین های دنبه گوسفند حالت طبیعی

• ویتامین A
• ویتامین D
• ویتامین E
• ویتامین K
• ویتامین C
• تیامین (B1)
• ریبوفلاوین (B2)
• نیاسین (B3)
• کولین (B4)
• پانتوتنیک اسید (B5)
• ویتامین B6
• فولات (B9)
• ویتامین B12

مواد معدنی دنبه گوسفند حالت طبیعی

• کلسیم
• آهن
• منیزیم
• فسفر
• پتاسیم
• سدیم
• روی
• مس
• منگنز
• سلنیم